Bij sterke aanpassing kan het gebruik van irrigatie de risico's aanzienlijk verminderen door zowel de temperatuur van het bladerdak als de gevolgen van droogte te verminderen. De beschikbaarheid van water en concurrerende toepassingen worden beschouwd in de waterkrapte-ember (sleutelrisico 3, embers 141 en 143). Wanneer de mogelijkheid om te irrigeren wordt beperkt door de beschikbaarheid van water, zijn andere aanpassingsopties onvoldoende om de oogstverliezen in sommige subregio's te beperken, met name bij 3°C GWL en hoger, met een toename van het risico van noord naar zuid en een hoger risico voor gewassen in het late seizoen, zoals maïs. [13.10.2.2 en Tabel SM13.28]

Veranderingen in cultivars, zaai- en oogstdata kunnen opbrengstverliezen verminderen, maar zijn onvoldoende om de verwachte verliezen bij een opwarming van 3°C en hoger volledig te verminderen, met een toename van het risico van noord naar zuid en voor gewassen die later in het seizoen groeien, zoals maïs. Gewassen veredelen op droogte- en hittetolerantie kan de duurzaamheid van de landbouwproductie in het toekomstige klimaat verbeteren. Gemengde, gediversifieerde systemen, agroforestry en agroecologie dragen bij tot aanpassing, maar hebben een lange aanlooptijd door de sociaaleconomische en beleidsmatige beperkingen van de boeren. [Figuur 13.30 en tabel SM13.28]